silipçələkən — (Salyan) əlüzyuyan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təlis — I (Culfa, Ordubad, Zəngilan) kisə. – Ağ təlisinən bir sümbül yığmışdıx (Zəngilan); – Bizdər mişoğa təlis diyarıx (Ordubad); – Təlisə un yığırıx, dən yığırıx (Culfa) II (Astara1, Cəlilabad, Gədəbəy, Qazax, Lənkəran, Masallı) əl üz dəsmalı. – Təlis … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
elektrik — 1. <yun.> 1. Materiyanın, yüklü hissəciklərdən: elektronlardan, pozitronlardan, protonlardan və s. dən ibarət forması. Elektrik haqqında nəzəriyyə. 2. Xalq təsərrüfatının bütün sahələrində və məişətdə işlədilən enerji növlərindən biri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kreslo — <rus.> Dirsəklənmək üçün qoltuqluğu olan geniş (adətən yumşaq) stul, kürsü. Kresloda oturmaq. – Otağın içində stol, kürsü və kreslolar vardır. Ü. H.. Məhərrəm yorğun bir halda kresloya sərilib, başını ovcu içinə aldı. H. N.. Stullar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sink — <alm.> kim. Göyümtül ağ rəngli döyülə bilən metal – kimyəvi element. // Sinkdən qayrılmış, sinkdən hazırlanmış. Sink vedrə. Sink əlüzyuyan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuyunacaq — is. Əlüzyuyan (cihaz). <Kəblə Rəcəb> cəld gedib, yuyunacaqda əllərini sabunla yuyub suya çəkir. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
